ខេត្តប៉ៃលិន ៖ រហូតមកដល់ពេលនេះ កសិករជាច្រើន ដែលប្រកបរបរខ្ចប់មេផ្សិត និងបណ្តុះផ្សិតលក់ ក្នុងក្រុងប៉ៃលិន បាននាំគ្នាត្អូញត្អែរ ពីមុខរបររបស់ខ្លួន ខណ:នៅដើមឆ្នាំ២០២១នេះ មិនសូវទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់ ដូចរាល់ឆ្នាំ ដោយពួកគាត់អះអាងថា មកពីអាកាសធាតុប្រែប្រួល ដូចជា ក្តៅខ្លាំង ឬត្រជាក់ខ្លាំងជាដើម ជាហេតុធ្វើឱ្យមេផ្សិតមិនអាចដុះចេញតាមកញ្ចប់នីមួយៗបានគ្រប់ចំនួន ។ រីឯតម្លៃទីផ្សារផ្សិត ដែលប្រមូលផលលក់នៅទីផ្សារ ក៏មានការធ្លាក់ថ្លៃជាងមុន ខណ:ជំងឺកូវីដ-១៩ កំពុងតែផ្ទុះឡើងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជាហេតុដែលធ្វើឱ្យពួកគាត់ មួយចំនួនស្ទើរតែបោះបង់ចោលរបរមួយនេះទៅហើយ ។
ជួបជាមួយភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន កាលពីថ្ងៃទី៣១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២១ អ្នកស្រី យ៉ែម សុម៉ាលី អាយុ៥៥ឆ្នាំ ជាគ្រូបង្រៀន រស់នៅក្នុងភូមិវត្ត សង្កាត់ប៉ៃលិន ក្រុងប៉ៃលិន ខេត្តប៉ៃលិន ដែលប្រកបមុខរបរបណ្តុះផ្សិតលក់បន្ថែមលើអាជីព បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា ៖ គាត់បានបណ្តុះផ្សិតជាង៥០០០កញ្ចប់ ដោយដាក់ចងខ្សែព្យួរបន្តុបលើគ្នាជាជួរ នៅក្នុងរោងក្បែរផ្ទះរបស់ខ្លួន ។ គាត់បន្តទៀតថា មុខរបរមួយនេះ ពេលប្រមូលផល ភាគច្រើនគឺលក់ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋ ទិញយកទៅបំពងលក់ និងអ្នកខ្លះទៀតយកទៅលក់ក្នុងផ្សារសាមគ្គី និងផ្សារប៉ាងរលឹមជាដើម សម្រាប់លក់បន្តឱ្យប្រជាពលរដ្ឋទិញយកទៅស្ល ឆា ទទួល ទានជួបជុំគ្រួសារ ។ គាត់បញ្ជាក់ទៀតថា កាលពីមុនក្នុងមួយថ្ងៃ អាចដកផ្សិតនេះលក់ បានថវិកាផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព ចន្លោះពី៥ ទៅ ៨ម៉ឺនរៀល ។ ប៉ុន្តែនៅដើមឆ្នាំ២០២១នេះ ការប្រ កបរបរបណ្តុះផ្សិតលក់នេះ មានការធ្លាក់ចុះខ្លាំង ព្រោះផ្សិតអត់សូវដុះច្រើនដូចរាល់ឆ្នាំនោះឡើយ ជាហេតុធ្វើឱ្យគាត់មានការព្រួយបារម្ភពីជីវភាពផងដែរ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រៅពីបណ្តុះផ្សិតលក់ អ្នកស្រី យ៉ែម សុម៉ាលី ក៏មានការចំហុយមេផ្សិតលក់ ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋយកទៅបណ្តុះលក់ផងដែរ ។ គាត់បានរៀបរាប់ពីរបៀបបណ្តុះផ្សិតអំបោះ និងបានពន្យល់ពីបច្ចេកទេសបណ្តុះផ្សិតនេះដែរថា ធាតុផ្សំរបស់វាមានដូចជា ស្នូលពោត, កំបោរស, ម្សៅដំណើប, អង្ករដំណើប និងកន្ទក់លាយបញ្ចូលគ្នា ច្រកថង់ផ្អាប់ទុក ទើបបង្កើតបានជាមេផ្សិត ។ បន្ទាប់មក គាត់យកមេផ្សិតដែលបានលាយរួចនោះ ច្រកក្នុងថង់ប្លាស្ទីក ដាក់រៀបលើគ្នាជាជួរនៅក្នុងរោង ដោយត្រូវថែទាំយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ទាំងការស្រោចទឹក និងការគ្រប់គ្រងសីតុណ្ហភាពជាដើម ហើយរយៈពេលនៃការទទួលផលពីផ្សិតអំបោះនេះ គឺក្នុងរយៈពេល១សប្តាហ៍ អាចប្រមូលផលបាន ហើយក្នុងមួយសប្តាហ៍អាចកាត់លក់បានម្តងរហូតដល់រយៈពេល៦ខែ ទើបផ្សិតឈប់ចេញ គាត់ក៏រៀបចំដាក់ថង់ថ្មីបណ្តុះបន្ត ។
ចំណែកកសិករម្នាក់ទៀត ឈ្មោះប៊ុត សុធា បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងដែរថា ៖ ជារៀងរាល់ថ្ងៃគ្រួសាររបស់គាត់ គ្មានដីធ្លីសម្រាប់ធ្វើស្រែចម្ការនឹងគេនោះទេ មានតែជំនាញមួយមុខ គឺវេចខ្ចប់មេ ផ្សិត និងបណ្តុះផ្សិតលក់ ដើម្បីយកប្រាក់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ។ រហូតមកដល់ពេលនេះ គ្រួសាររបស់គាត់បានចំហុយមេផ្សិតច្រកថង់ បានជាង៦០០០កញ្ចប់ ដោយរៀបជាជួរ ងាយស្រួលស្រោចទឹក ។ គាត់បន្តទៀតថា មុនពេលជួបវិបត្តិកូវីដ-១៩ គាត់អាចប្រមូលផលផ្សិតយកទៅលក់នៅក្នុងផ្សារ ដែលមានតម្លៃចាប់ពី៥០០០រៀលទៅ៦០០០រៀល ក្នុង១គីឡូក្រាម ។ តែពេលនេះឈ្មួញទិញត្រឹមតែ១គីឡូក្រាម ក្នុងតម្លៃ៤០០០រៀល ទៅ៤៥០០រៀលប៉ុណ្ណោះ ។ លើសពីនេះលោកក៏បានច្រកជាកញ្ចប់ផ្សិតជាង២០០០កញ្ចប់ លក់ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋទិញយកទៅបណ្តុះនៅឯផ្ទះ ក្នុង១កញ្ចប់ លក់តម្លៃ១៣០០រៀល ទៅ១៥០០រៀល ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានេះ លោក សុទ្ធ វិសាល ប្រធានការិយាល័យផ្សព្វផ្សាយ នៃមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទខេត្តប៉ៃលិន បានឲ្យដឹងថា ៖ បច្ចុប្បន្ននេះ មុខរបរបណ្តុះផ្សិតលក់ ពុំសូវមានច្រើននោះទេ ក្នុងខេត្តប៉ៃលិន ពោលគឺមានតែ៥ទៅ៦គ្រួសារប៉ុណ្ណោះ ។ លោកបន្តទៀតថា ភាគច្រើនប្រជាពលរដ្ឋ នាំគ្នារៀបចំការបណ្តុះផ្សិតអំបោះ និងផ្សិតចំបើងលក់ ។ តែក្នុងនាមមន្រ្តីនៃមន្ទីរកសិកម្មខេត្ត លោក និងក្រុមការងារក៏តែងតែចុះអនុវត្តផែនការក្នុងគម្រោងដូចជាការផ្តល់ពូជ និងការប្រឹក្សាផ្តល់យោបល់បច្ចេកទេស ក្នុងការបណ្តុះផ្សិត និងបច្ចេកទេស ក្នុងការលាយមេផ្សិតសំដៅលើប្រើប្រាស់បានយូរ និងទទួលបានផលច្រើនផងដែរ ៕ ដោយ ៖ នីយ៉ា
